NEFSİM


Ey nefsim ! Başı boş itler gibi sağdan sola gezinirsin Şımartılmış zengin çocuğu gibisin.
Başta masum gelir isteklerin
Çoğaldıkça yok eder masumiyetini kalbin.

Kim şımarttı seni bu kadar 
Nasıl arsızlaşabildin bu denli? 
Sendeki bu gidiş kalbe zarar? 
Aratmıyor arzuların iblisi! 

Zaten iblis sensin seni taşıyan ben 
Ne ara verdim sana bu fırsatı bilmem 
Utanıyorum azgınlığından, şehvetinden 
Başı boş bir it uzak tutamaz beni Rabbimden!

Seni zincire vurma vakti geldi 
Taki sen zincirlemeden kalbimi 
Seni bu denli arsızlaştiran neydi? 
Gaflet uykusu mu? 
Unutmak mı tebihi...


Şeyda BİLİCİ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder